Apotheose van IJburg
Hier vind je ruimte. Groots is de wereld van nieuwbouwwoningen.
Je zoeft als een kogel door je goed geïsoleerde appartement.
Telkens op een andere plek kom je tot stilstand.
Elke ochtend weer.
Elke avond opnieuw
het gestaar van wantrouwige katten op onverlichte straathoeken
die niets snappen van ingewikkelde verdienmodellen.
Ho, is dit je eerste huis?
Vast wel niet het laatste?
Mijn ochtendwandeling gaat langs onaangeroerde trampolines op de dijk
en eindigt bij het Centrum voor Autisme.
The big gate
van een ondergrondse garage opent geruisloos
langzaam als in een oosters sprookje.
Ik schrik van het gerinkel van glazen uit een woning.
Ergens in een huis maken mensen simpele handbewegingen.
Iemand wil een berghut op het dakterras laten bouwen
om zo haar verlangen naar de Alpen te stillen.
Waarom bouwen ze geen Alpen midden in het wijkpark?
Trail running op nog geen driehonderd meter van de Kickboks Boutique
kan überheerlijk zijn.
Waarom loop je niet met mij mee door de lege straten?
Je wijk legt elke avond opnieuw het loodje,
de code die je moet intoetsen bij de ingang
van het condominium ten spijt.